Mutlu Çocuk Yetiştirmede İletişimin Önemi

Bireyin iletişim dili; etrafıyla kuracağı ilişki biçimlerini ve dünyadaki duruşunu belirlediği için doğru iletişim kurmak önemlidir. Çocuklar çevresindeki bireylere karşı iletişimlerini ebeveynlerinden ve öğretmenlerinden öğrendikleri deneyimler doğrultusunda biçimlendirmektedir.
Etkili iletişim için çocuğunuzun varlığına saygı duymak, çocuğunuzu koşulsuz kabul ettiğinizi hissettirmek ve çocuğunuz ile empati kurabilmek gereklidir.
Çocuklar empati kurmayı gözlemleyerek öğrenirler. Bu nedenle onlara model olarak deneyimlerini dinlemek, sorunlarını önemsemek, anlaşıldığını hissettirmek önemlidir. Çocukların olumsuz duygularından dolayı utanç hissettirmek ve duygularını bastırmak yerine kendi duygularının farkına varılmasına ve anlatılmasına yardımcı olunabilir. Çocuklar yeterince dinlenir ve anlaşılmaya çalışılırsa, saygı ve empati geliştirmeyi öğrenirler.
Çocukla iyi iletişim kurmak için dikkatli dinlemek gerekir.
DİNLEMENİN KURALLARI:
- Ebeveynler kendi iç diyaloğuyla hiç meşgul olmadan şimdi ve buradaki zamana odaklanmalıdır.
- Çocuklarla konuşurken çocuğun hizasında olunmalıdır. Böylece çocuğa seninle eşitiz mesajı verilir.
- Çocukla konuşurken seçilen kelimeler, ses tonu, mimikler ve vücut pozisyonu aynı şeyi ifade etmelidir.
- İyi bir etkileşim için karşındakinin konuşmasını sonuna kadar bitirmesi beklenir. Bazen hiç yorum yapmadan yalnızca çocuğu dinlemek bile yararlıdır. Çocuklar ebeveynleri tarafından gerçekten duyulduğunu hissettiğinde onlara olan güveni artar.
- Çocuğunun ne söyleyeceğiyle ilgili düşüncelerini bir kenara koyarak anne ve baba ne duyduğunu ve anladığını anlatmalıdır.
- Çocuk hata yaptığında hemen müdahale etmeden öncelikle onun konuşmasına ve düşünmesine olanak verilmelidir.
- Ebeveynler kendilerinin hoşuna gitmeyen konular anlatılırken yorum yapmak yerine ‘’Biraz daha anlat, çok ilginç, bunları benimle paylaşman çok iyi’’ gibi cümlelerle onun konuşmasını sonuna kadar bitirmesini, tüm duygularını aktarmasını ve rahatlamasını beklemelidir.
- Konuşma bittiğinde ‘’Sana nasıl yardımcı olabilirim?’’, ‘’Ne yapmayı düşünüyorsun?’’ denilebilir.
BEN DİLİNİ KULLANMAK: Ben dilinde “Neden böyle yaptın?” yerine “Bu davranışına çok üzüldüm.” gibi… söylemler hakimdir. ‘’Sen’’ dili yerine ‘’Ben’’ dili tercih edilmelidir. “Ben” mesajı, karşımızdakinin savunmaya geçmesini, öfkeyle karşılık vermesini, konuşmaktan kaçınmasını engeller ve çocuğun suçlanmadan kendini gözden geçirmesine olanak tanır.
ÇOCUKLARIN KONUŞMAYA GEREKSİNİMİ OLDUĞUNU ANLAMAK: Çocuklar konuşmak için acele ettirilirlerse, strese girip iletişimi bozabilirler. Dinlemeden akıl vermeye ya da yargılamaya geçilirse konuşma fırsatı kaçabilir. Öfkeliyse duygusunu dışa vurmasına izin verip ‘’Seni dinlemeye hazırım.’’ denilmelidir. Öfkesinin geçmesi beklenerek sakinleştiğinde konuşulmalıdır.
MÜMKÜN OLDUĞUNCA FAZLA ZAMAN GEÇİRMEK: Çocuğunuzla beraber ne kadar çok zaman geçirirseniz, onu daha iyi dinleme ve anlama olanağı bulursunuz. Çocuğunuzun ilgisini çekebilecek etkinlikleri keşfederek ona bunları birlikte yapmayı teklif edebilirsiniz.